Dwars door de Balkan
door bergen en vlakten van de Balkan en Noord-Italië
Route van Gerrit Koelewijn
Een tocht door minder bekend gebied. Een gebied met een geweldige (en helaas recent ook gewelddadige) geschiedenis. Onbekend maakt onbemind?
De fietstocht gaat door bergen van Montenegro, Albanië, Bosnië en Herzegovina, Slovenië en Noord Italië, door laagland in Montenegro, hoogvlakte in midden Bosnië en Herzegovina en vlak rivierenland in Kroatië. De route biedt veel afwisseling in de prachtige landschappen, afwisselende culturen, ervaringen met mensen die verlangen naar de vrede en vooruitgang. Maar er is ook verdriet achtergebleven na de oorlog, met name in Bosnië en Herzegovina. Het meest spreekt desondanks aan dat de mensen weer bezig zijn met opbouwen.
Een prachtige route die lang diepe indruk zal achterlaten op meerdere gebieden.
De route
Over het algemeen volgen we rustige binnenwegen. Alleen in de omgeving van Sarajevo is het soms (hinderlijk) druk. Om die reden is ook veel aandacht besteed aan alternatieve trajecten.
De route begint in Dubrovnik, aan de Kroatische kust. Goed te bereiken met het vliegtuig. Al snel gaat het de bergen in en via ‘het land achter de bergen’ en Montenegro volgt het door de recente oorlog geteisterde Bosnië en Herzegovina, daarna Kroatië vervolgens Slovenië. In Slovenië en verderop in Italië is goede aansluiting op andere routes van het Fietsweb.
Praktische informatie
De bergen van de Balkan zijn pittig, er moet flink wat geklommen worden. Het zwaarste traject is in Albanië.
- Er is een aantal trajecten waar 1.000 hoogtemeters in één keer overwonnen moeten worden. Doorgaans met een te fietsen hellingpercentage (6-8%), maar diverse keren komen stukken boven de 10% voor.
- Na de grensovergang naar Italië volgen 750 hoogtemeters met enkele pittige stukjes, maar wel te doen. De afdaling van deze klim is echter bijzonder steil: 3,5 km, gemiddeld 14,5% met forse uitschieters daarboven. Voor fietsers van noord naar zuid geven we daarom een alternatief.
- In Italië volgen daarna nog 2 passen boven de 2.000 meter.
In het boekje staat ook toeristische informatie over de plaatsen waarlangs gefietst wordt. Tevens wordt aandacht besteed aan de geschiedenis van de betreffende landen.
Met de in het boekje beschreven trajecten van de hoofdroute is de afstand van Dubrovnik naar Bolzano een kleine 1800 km. Door het fietsen van een aantal alternatieve trajecten kan de totale route een kleine 300 km korter worden gemaakt.
In totaal zijn 15 alternatieve tracks en tracks van varianten beschreven.
Ook is een rondje Dubrovnik-Dubrovnik beschreven via Albanië en Montenegro. Dat rondje is 681 km lang.
Het boekje bevat:
- Kaartjes met de route
- Navigatietekst
- Informatie over zwaarte en wegkwaliteit
- Toeristische informatie
- Geschiedenis
- Overnachtingslijsten
Er is ook een app beschikbaar, waarin de belangrijkste informatie uit het routeboekje is opgenomen. Daarnaast is uiteraard gebruik gemaakt van de mogelijkheden tot extra functionaliteit die een app biedt. Uitgebreide informatie hierover is te vinden bij de Fietsvakantiewinkel-routeapp.
De routes voor deze app zijn ook in onze webwinkel aan te schaffen.
Deze route is te combineren met:
- Ring 4 (Venetië-Gdansk): in Ljubljana
- Fietsen door Midden Europa deel 1: in Ljubljana
- Fietsen door Midden Europa deel 2: in Tolmin of Carnia
- Reitsma’s route naar Rome: in Bolzano
- Balkan kust route: in Dubrovnik en Montenegro
- De route Alpe Adria: in Resiutta (Italië).
Routeboekje bestellen
Meer informatie
GPS-track downloaden
- GPS-bestand Dwars door de Balkan – bijgewerkt februari 2025 (zip, 1.7 MB)
- De weg tussen Mojkovac en Durdevica is voor onbepaalde tijd afgesloten. Voor de omleidingsroute is deze GPS track (zip, 60 kB) gemaakt.
Route-App
Ook verkrijgbaar als Route-App
Aanvullingen en opmerkingen
Download aanvullingen
- van de 2e druk 2025 zijn nog geen aanvullingen
- 1e druk 2020- aanvullingen bijgewerkt maart 2025 (pdf, 870 kB)
Laatste wijzigingen op de route
Bekijk de opmerkingen of geef zelf een wijziging door
Deel deze route
Fotoalbum
Ervaringen van fietsers
Heb je iets op te merken over een Europafietsers-route, bijv. foutjes in de route, een gesloten accommodatie, of juist een leuk adresje dat jij hebt gevonden? Stuur dan een Opmerking in.
Wil je graag vertellen waarom je deze route leuk vond, wil je anderen laten delen in wat je beleefde of wil je met ons een blog delen? Vul dan hieronder je ervaring in.
Het is niet de bedoeling om hier vragen te stellen over de route of om over de ervaringen en suggesties te discussiëren. Deze worden verwijderd. Als je donateur bent, dan kun je die stellen op het Forum, daar is het makkelijker om met anderen in contact te komen en te discussiëren. Of je stuurt je vraag in via Contact - onderwerp Algemeen.
Deel jouw ervaring
Deze zomer hebben we de route gefietst van Noord naar Zuid met een voortraject vanaf Munchen: 1850 km, 28 fietsdagen met volle bepakking, 7 rustdagen. We zijn met de Flixbus naar Munchen gegaan, en vanaf Dubrovnik met boot, bus, trein en bus weer terug naar Nederland.
Allerlei weertypen kwamen voorbij maar met de 42 graden waarmee we in Monetenegro eindigden (waardoor we de route niet helemaal hebben kunnen afmaken), was onze conclusie dat het voorjaar echt een betere periode is om daar te fietsen. Maar wat een prachtig land is dat!
De route wordt op dit forum de hemel in geprezen maar het viel ons (naast de pracht van de Dolomieten, Noord Slovenie en Montenegro) eigenlijk ook wel wat tegen. Landschappelijk is het lang niet altijd interessant. Vaak hadden we het gevoel enkel van A naar B op weg te zijn. Maar wat vooral vaak tegenviel was de aard van de weg. Wij zijn tijdens onze fietsvakanties gewend toch vooral over stille weggetjes te fietsen en deze route gaat te vaak over wegen met veel autoverkeer. Ook in Italie (Dolomieten), ook in Slovenie (richting Samobor), ook in Kroatie en vooral in Bosnie. We hebben de bus vanaf Kljuc naar Sarajevo genomen. omdat we het niet zagen zitten 45km lawaai en verkeer tot Jajce om ons heen te hebben. We hebben ons tijdens de busrit verbaasd dat dit traject naar Sarajevo ooit de hoofdroute was: veel verkeer, bebouwing, smalle weg. Nadeel van fietsen in Bosnie is dat men helemaal niet gewend is aan fietsers. Er wordt heel hard gereden. Vaak werden we in dorpen/steden gewoon de stoep opgedrukt en als het even kon deden we dit uit voorzorg dan maar. Als er al auto’s inhielden bij tegenliggend verkeer waren dit altijd buitenlandse nummerborden (Duitse en Nederlandse). Het was daardoor bijna altijd fietsen met spanning in het lijf op die doorgaande wegen.
Desondanks hebben we een mooie reis gehad, door landen met een roerig verleden. Het heeft ons aangezet om ons in de gescheidenis van dit deel van Europa te verdiepen en deze beter te begrijpen.
Tips voor Noord-Zuid fietsters:
– vanaf Bolzano gaat de route vanaf Waldbruck omhoog naar St Ulrich (SS242). Dit is een erg drukke weg met af en toe stijginspercentages tot 13%/14%. Heel vervelend als je omhoog moet. Je kunt ook eerder afslaan op de SS12 naar Kastelruth en zo St Ulrich bereiken (via de SSP24 of via een latere afslag vanaf het fietspad langs de A2 (rechtsaf over overdekte brug met de naam Kastelruth) Minder druk in ieder geval. Misschien ook meer hoogtemeters of steiler, dat zou je moeten uitzoeken.
In Italie worden fietspaden slecht aangegeven vanaf de autowegen. Eenmaal op de fietsroutes beland is de wegbewijzering prima, maar je moet wel weten dat ze er zijn. In het routeboekje zijn ze niet opgenomen/vermeld, mede denk ik omdat de schrijver van Zuid naar Noord ging en afdalen over een drukke weg minder hinderlijk is dan stijgen).
– In de aanloop naar de Dolomietencols is er vanaf St Ulrich naar het begin van de Col de Gardena een fietspad over een vroegere door de Russen aangelegde spoorbaan. Rij daarvoor St Ulrich in en zoek hem op (linksaf), en ga niet door op de hoofdweg (die vreselijk druk is).
– Vanaf Cortina d’Empezzo is er een prachtig fietspad naar Pievo d’Empezzo dat ook niet wordt aangegeven vanaf de weg (SS51) .
– Als je de Dolomieten uitrijdt na de Passo Mauria is de route naar beneden (die overigens ook nog flinke stijgingen kent) aanvankelijk rustig maar vanaf Ampezzo wordt deze drukker. Vanaf Villa Santina is er een fietspad dat ook weer niet staat aangegeven in t dorp, en waar je echt wel op wilt fietsen tot aan Tolmezzo. Je rijdt namelijk min of meer op een autobaan (wij hebben t fietspad gemist en zijn vlak voor Tolmezzo over de vangrail gestapt toen we hem naast de weg zagen liggen).
Montenegro:
– de Tarakloof is dicht vanwege en bergverschuiving. Dat duurt nog minstens 1 jaar. Er schijnt een tunnel te komen. Er wordt een alternatieve route aangegeven op de app, die flink om is en ook deels over de drukke M6 gaat. Wij hebben, mede wegens tijdgebrek, een kortere route genomen die we prachtig vonden. Vanaf Zlabjac naar ’t zuiden enkele kilometers over de M6, dan linksaf via een prachtige stille route naar een 3-sprong, waar we linksaf (!) gingen. Je volgt een rivier die je op en gegevn moment moet oversteken waarna nog een beklimming naar 1500m volgt. Deze is goed te doen want er is nauwelijks verkeer waardoor je de schaduw aan de linkerzijde van de weg vaak kunt opzoeken). Vervolgens een spectaculaire afdaling van 1000m. Na nog wat klimmen en dalen stuit je op de M2 die in de avonduren niet zo druk is: rechtsaf dalend naar de hoofdstad Prodgorica (wat wij deden, door een fantastische kloof), en rechtdoor (omhoog) naar Kolasin, waar je de route weer kunt oppakken naar Albanie. Er zijn weinig tot geen mogelijkheden voor t aanvullen van proviand onderweg en overnachtingsmogelijkheden hebben we niet gezien. Een lange fietsdag dus.
-Neem in ieder geval de alternatieve route om vanaf Hercog Novi naar Dubrovnik te fietsen. Het is een mooie rustige route door een Italiaans aandoend landschap met prachtige cipressen en later ook wijngaarden. Wel flink wat stijgen en dalen vanaf de grens. De hoofdroute M1/D8 is verschrikkelijk druk (i.i.g. in de zomer).
Ik plan deze route te volgen van zuid naar noord. De start is voorzien op 2 mei. In de gids wordt aangegeven dat er in die periode nog passen gesloten kunnen zijn in de “hoger gelegen gebieden”. Waar op de route is dit risico het grootst? Zijn er in dat geval alternatieven?
Dag Bart,
Eind mei/begin juni kan de Sedlo pas bij Zabljak nog gesloten zijn. Aldaar na te vragen, want er zijn geen informatiebordjes geplaatst, zoals in de Alpen.
In het boekje is uitgebreid aandacht gegeven aan de alternatieve mogelijkheid om verder op de hoofdroute weer op te pakken. Dat alternatief is overigens geen straf.
Groeten,
Gerrit Koelewijn
Hee! Ik ga deze route fietsen vanaf Ljubljana en begin over ongeveer 2 weekjes. Ik had vooral een vraagje hoe jullie het hebben gedaan met data in de niet-EU landen. Is het gemakkelijk om een simkaart met data aan te schaffen gelijk als je over de grens komt, of is dit iets waar ik wel écht rekening mee moet houden?
Dankjewel! 🙂
Beetje late reactie, maar misschien nuttig voor anderen die dit lezen: de meeste moderne smart-phones ondersteunen tegenwoordig eSIMs. Deze digitale SIM kaarten kan je gewoon online kopen en installeren. Werkt heel goed en is niet duur. Gewoon paar dagen voordat je de grens over gaat even regelen. En niet vergeten om de roaming op je huidige SIM kaart vlak voor je de grens over gaat uit te zetten.
In de zomer van 2023 fietsten wij deze onvergetelijke route Zuidwaarts van Zagreb tot Dubrovnik.
Het landschap is zeer afwisselend, aanvankelijk vlak langs rivieren, daarna veelal ruige bergen en hoogvlaktes. De wegen zijn gemiddeld redelijk rustig maar enkele korte trajecten zijn zoals in het boekje beschreven druk met razend verkeer.
In Montenegro langs indrukwekkende Piva kloof was het rustig fietsen (ondanks dat we in het hoogseizoen waren), erg fijn want er zijn heel veel tunnels, maar met goede verlichting prima te doen.
Op veel plekken zijn de “littekens” van de Balkanoorlog nog zichtbaar en voelbaar, dit maakte dat deze reis diepe indruk op ons maakte, vooral in het armoedige Bosnië waar nog zoveel moeilijkheden zijn. Vele gesprekken met locals zijn ons dan ook bijgebleven. In de verscheurde stad Sarajevo is het ondanks het oude leed van de oorlog goed toeven, een stad met een levendig centrum vol Oosterse invloeden.
Montenegro is vooral natuur, de Sedlopas in het Durmitor gebergte was een hoogtepunt, een hele klim maar werkelijk adembenemend mooi.
Verder ook het korte stuk door Albanië, spectaculair over een nieuwe rustige weg door de verdoemde Albanese Alpen en als toetje nog het Skadermeer met de waterlelies en de baai van Kotor terug in Montenegro.
Al met al een heel indrukwekkende route, heb je een beetje klimbenen? dan is het echt een aanrader!!
Voor een indruk van onze tocht zie de link hieronder;
https://youtu.be/nMbkExg0gww?si=_G_2A6Xf7GvEAABx
Dit is de juiste link; https://youtu.be/J3RMYSATlTc?si=5EbfWCOrOP14v440
Hallo Karin,
Ik heb je video gezine via youtube, erg leuk en leerzaam. Ik wil deze route ook gaan doen in de zomer. Ik had nog een aantal vragen, kan ik je misschien via mail of via andere manier contact leggen en een aantal vragen stellen?
mijn mail adres is vbaldemir@hotmail.com
Alvast bedankt.
veysel
Goedendag,
net terug van de route dwars door de balkan, m.n. het eerste deel ben ik het eens met vorige opmerkingen: vele stukken gevaarlijk druk!! niet routeboek waardig.
maar snap ook dat het enorm afhangt van het tijdstip dat je een bepaald deel vd route fietst. ik was op zondag eind van de dag op een stuk, gekkenhuis, bussen, motoren, campers en iedereen had haast, iedereen reed hard en roekeloos. Dat ik geen ongelukken heb gezien is een wonder. Maar ben je op dit stuk op een ander moment heb je w.s. een heel andere ervaring. In het boekje stond ergens 400m hele drukke weg, nou vergeleken met andere stukken heel rustig….
Ik ben onderweg op deze route; vanaf Sisak opgepakt en dan in tegengestelde (dus zuidelijke) richting.
Omdat het een beetje een ad hoc actie is, geen routeboekje bij me. Ik rijd op de gpx routes. En de app.
Naast alle lof, twee punten die ik wil benoemen:
Eén: er zitten toch wel een aantal drukke stukken in, met veel hardrijdend verkeer en veel vrachtwagens. Eigenlijk op alle wegen waar je een bord richting Sarajevo tegen komt. Misschien onvermijdelijk, maar evengoed verwacht ik dat niet per se in een verzorgde route die via Europafietsers gepubliceerd wordt.
Twee: om bovenstaande reden gisteren ook voor de alternatieve route ten zuiden van Sarajevo langs gekozen, genoemd: 2b. Alt. Miljevina-Konjic-97 km. In de app beschreven als ‘deels onverharde wegen’. Fout! Er is geen weg over een heel stuk daarvan. Er loopt een stenen pad met veel keien en losse stenen, met een aantal maal een klim en afdaling van zo’n 7, 8%. Langs onstabiele rotswanden waar veel puin uit valt. Voor een bepaalde groep fietsers misschien het walhalla, maar voor een vakantiefietser met zijn standaard uitrusting en bepakking zeker niét. Mijn advies is dit segment weg te halen als zichtbaar alternatief, want het is wachten op een ongeluk als bv ‘Arie & Ria’ per ongeluk op dit traject verzeild raken.
Ik heb een aantal blog’s e.d. (waaronder de hier in de comments genoemde) gelezen, maar ik vind geen ervaring van iemand die dit traject heeft gedaan. Beter ook!
Wie van plan is DddB te gaan fietsen: dit traject NIET nemen.
Voor de rest is het uiteraard genieten.
Dag Felix en anderen die deze route mogelijk willen fietsen.
Een paar opmerkingen als reactie.
Rondom Sarajevo zal drukte op de wegen niet altijd te vermijden zijn.
In het routeboekje wordt de fietser ernstig gewaarschuwd voor het zware traject van Miljevina naar Konjic.
Ik zal de tekst in de app in die zin aanpassen.
Met fietsersgroet,
Gerrit Koelewijn.
Vandaag het 2e stuk van de alternatieve route gefietst, Kalinovik naar Miljevina. Had verwacht dat de weg wel verhard zou blijven, maar enkele km’s na Kalinovik werd het weer gravel en keien. Niet zo erg als het eerste stuk, maar hier jammer van de afdaling die alleen met geknepen remmen hotsend afgelegd kon worden, tot aan de hoofdroute. Betekent wel dat iedereen die de route in de gegeven richting fietst, bij het inslaan, onmiddellijk ziet wat ie mogelijkerwijs 100 km voor de kiezen krijgt. Probleem doet zich dus vooral voor als je de route tegengesteld aflegt. Waarbij je eerst tientallen km’s over en mooie, rustige weg rijdt, en pas na de eerste of 2e klim onverhard raakt. Dan keer je niet zo snel om, ook omdat je verwacht dat er een redelijk pad of weg zal liggen, anders zou de route toch niet gepubliceerd worden?! Dus de waarschuwing is alleen van belang voor de zuidelijke rijders.
Vorige maand heb ik (65 jaar) de hele route afgelegd (op een fiets met Rohloff-versnellingsnaaf). Het is een bijzondere ervaring geweest: de mooie natuur, de uitdagende beklimmingen, soms leuke contactmomenten met de plaatselijke bevolking of gesprekken met tegemoetkomende vakantiefietsers.
In Sarajevo heb ik twee keer overnacht, om voldoende tijd te hebben om deze bezienswaardige stad te bekijken.
In Montenegro, Albanië en Bosnië Herzegovina is het soms lastiger om bijtijds een camping te vinden, maar het vinden van een hotel, pension e.d. was geen probleem (ook qua kosten).
Omdat ik de eerste week veel regen heb gehad (en het was de weken daarvoor ook al zeer regenachtig), waren met name sommige onverharde paden lastig wegens de vele plassen water. Ook het onverharde ‘fietspad’ bij Cortina d’Ampezzo had voor mij geen meerwaarde t.o.v. de naastliggende weg.
Omdat er in het boek Dwars door de Balkan een alternatief wordt genoemd vanuit Sarajevo (naar Jajce) om een rustiger route te nemen, heb ik hiervoor gekozen. Ik raad dit echter iedereen af. Het is voor een groot deel ook een heel drukke route en er zit een zeer vreemd stukje in: een kilometer of acht na Sarajevo (nabij Blazuj) moet je over een loopplank en vervolgens over een enkelspoor (niet bij een spoorwegovergang maar over bielzen en spoor) je weg vervolgen over een smal pad door het riet/hoge gras. Na ongeveer een halve kilometer kom je weer op een normale weg.
Vrij snel na het passeren van de Italiaanse grens gaat – na een klim – de hoofdroute zeer steil, over slecht wegdek, naar beneden. Toen ik er was (24 juni jl.) mocht dit niet meer. Aan weerszijden van de weg staat een verbodsbord voor fietsers. Je moet hier dus gebruikmaken van de alternatieve route richting Tarcento.
Het ‘Balkangevoel’ van met name de dagen in Montenegro, Albanië, Bosnië Herzegovina en Kroatië (Slovenië is al een soort Oostenrijk) was ik kwijt in Italië, maar de prachtige Dolomieten had ik niet willen missen.
Samengevat: Dwars door de Balkan is zeer de moeite waard. Het is een heel gevarieerde route door landen waar soms de nasleep van de Balkanoorlog nog zichtbaar en voelbaar is.
Wij willen deze route fietsen vanuit Italië richting Kroatië. Zijn er nog dingen waar we rekening mee moeten houden?
Dag Martine,
In het boekje wordt aandacht gegeven aan het traject Italië Slovenië. Als je daar de grens zou passeren via de hoofdroute is dat eigenlijk niet te doen: 4 tot 5 km continue 15 graden helling. Daarvoor is een alternatieve route.
Verder is de track van Zuid naar Noord gemaakt. Bij gebruik daarvan moet je rekening houden met een andere loop bij rotondes en bij eenrichtingsverkeer. Ook kan een klim zwaarder of lichter zijn in de andere richting.
Mijn neef (24) en ik (44) fietsten in september 2022 van Zagreb naar Dubrovnik via deze route, in ongeveer 3 weken. Ikzelf heb al vele fietsreizen gemaakt, en dit was zeker een van de mooiste die ik in Europa al gemaakt heb. Ik zou ook aanraden om de route zuidwaarts af te leggen. Vanuit Kroatië is het relax starten (een paar dagen vlakke aanloop) om dan geleidelijk heuvelachtiger terrein voor de kiezen te krijgen. De zwaarste stukken waren voor ons zo op het einde, met het prachtige Montenegro en uitschieter Albanië waar het zeer pittig fietsen was. Maar o zo mooi en woest!
Een minder stuk van de reis was het alternatief traject 3a (Kljuc-Sarajevo) in Bosnië, dat voor een groot deel over vrij drukke (en soms zeer onveilige) wegen verliep. Van Duitse fietsers die we in Sarajevo ontmoetten zagen we foto’s van het hoofdtraject 3.1 (via Kupres), dat er veel mooier uitzag én waarvan zij zeiden dat zij nauwelijks verkeer waren tegengekomen. Het boekje deed echter uitschijnen dat het alternatieve traject 3a rustiger zou zijn dan het hoofdtraject.
Los daarvan vond ik het het boekje zeer kwalitatief. Alleen het uitzoeken wat het volgen van alternatieve routes zou betekenen voor het totaal aantal kilometers had wat voeten in de aarde.
Het overzicht van accommodaties en campings is zeer goed, maar weet dat er in de praktijk nog meer aanbod is dan wat in het boekje staat. Kampeermateriaal meenemen is niet nodig. Overnachten en eten is zeer goedkoop.
Wij fietsten op GPS maar hadden ook het boekje bij voor het overzicht en voor bijkomende info, bijv. over overnachtingen.
We kozen voor dit deel van de route omdat we maar 3 fietsweken hadden. Zagreb is goed te bereiken met de trein vanuit Duitsland (dagelijks rechtstreekse trein München-Zagreb, dwars door de Alpen, met restauratiewagon!), en mogelijkheid tot een rechtstreekse terugvlucht Dubrovnik-Brussel met TUI Airlines.
Al bij al een prachtige route en wij hadden maar van één ding spijt: dat we niet meer tijd hadden om verder te fietsen door Albanië richting Griekenland.
Mijn blog van deze reis vind je hier.
Dank voor de uitgebreide beschrijving. Ik overweeg de tocht komend jaar te gaan doen, en ik begrijp dus dat het t mooist is om te starten in Bolzano? Is dat ook goed te doen met de routebeschrijving en gps?
Jullie nog veel mooie reizen toegewenst!
Afgelopen zomer en najaar fietsen we deze route van Slovenië tot in Albanië met onze kinderen van 2 en 4 in een fietskar. We hebben ervan genoten! De Balkan is fantastisch en deze route laat je met een groot gedeelte ervan kennismaken.
Hoogtepunten waren voor ons Bosnië en Montenegro. Drukkere verkeerswegen kunnen helaas niet helemaal vermeden worden, daarom hebben we uiteindelijk de route via Sarajevo overgeslagen. In plaats daarvan zijn we vanuit Jablanica afgebogen naar Mostar en via de Cirotrail naar Dubrovnik gefietst. Vervolgens vanaf Risan weer de bergen van Montenegro in. Fantastisch!
Wij vonden overigens veel meer campings dan in het boekje vermeld staan, dus laat je daar niet door afschrikken.
Is de route vanuit Slovenie naar Jablanica geschikt voor een racefiets (maw zijn er niet teveel onverharde stukken) ?
Mvg,
Marc
Dag Marc,
Ik zie nu pas je vraag.
Overharde wegen zijn er niet veel op deze route.
Waar je zeker niet dan wel zeer moeilijk met een racefiets terecht kunt is het traject tussen Prijedor en Kljuc. Dat is een traject langs de Sana rivier waar een aantal stukken onverhard zijn en enkele kortere stukken daarvan van een zeer slechte kwaliteit.
Aan de overkant van de rivier is het mogelijk volledig over verharde wegen te fietsen.
Met vriendelijke groet,
Gerrit Koelewijn.